12 มกราคม 2557
วันนี้ได้มีโอกาสช่วยพี่ของเพื่อนทำงาน คือ พี่เค้ารับครีมยี่ห้อหนึ่งมาขาย เพื่อตีตลาดนักศึกษาในมอจึงต้องมีการโปรโมท งานวันนี้ที่พอจะช่วยได้คือ เย็บแผนที่กับใบโปรชัวร์แล้วเอาใบโปรชัวร์ไปแจกที่ตลาดพลาซ่า ไอ้ตอนเย็บโปรชัวร์เนี้ยไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่ไอ้ตอนแจกใบโปรชัวร์เนี้ยสิ ครั้งแรกในชีวิตเลย ไม่เคยต้องทำอะไรแบบมาก่อน พอได้ทำแล้วก็เข้าใจถึงหัวอกของคนที่ทำงานแบบนี้เลย ต้องยืนยิ้มเพื่อให้ลูกค้าที่รับโปรชัวร์มองสินค้าในแง่ดี ต้องโดนเมิน หรือแม้แต่เจอคนทำหน้าอารมณ์เสียใส่ ก็เป็นประสบการณ์ใหม่ๆที่ได้รับในวันนี้
ตอนเย็น พี่สาวใช้ให้เอาแผนที่ร้านไปถ่ายเอกสารให้ เจอพี่ร้านถ่ายเอกสารที่เป็นมิตรมากๆ ได้มีโอกาสพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในด้านการเรียนกับพี่เค้า พี่เค้าเล่าให้ฟังว่าตอนนี้พี่กำลังเรียนอยู่ที่ ม.รังสิต เนี้ยแหละ แต่ว่าก่อนหน้าเนี้ยพี่เค้าจบจากบางมด จบแบบกระท่อนกระแท่น จบแบบพอเอาให้จบเหอะ แล้วพี่ก็มาต่อนิเทศที่นี่ พี่มาเรียนที่นี่ก็เห็นความแตกต่างของมหาวิทยาลัยรัฐฯ กับ มหาวิทยาลัยเอกชนได้อย่างชัดเจน เด็กปี1ของเอกชนจะมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่ารัฐ เด็กที่เรียนเอกชนจะไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมกิจกรรมหากไม่ต้องการก็เลยทำให้สามารถเรียนในสิ่งที่สนใจได้อย่างเต็มที่ ต่างกับรัฐที่ต้องเข้าร่วมกิจกรรมไม่เช่นนั้นจะเรียนไม่จบ ในด้านของความสนิทสนมก็ต้องบอกว่ารัฐมีความสนิทกับเพื่อนมากกว่าเอกชน หากเรียนเอกชนก็จะสามารถจบได้โดยไม่คบเพื่อนเลยสักคนซึ่งต่างจากรัฐบาลที่จำเป็นต้องทำงานเป็นกลุ่มอยู่เรื่อยๆทำให้ถือเป็นการบังคับให้คบเพื่อนไปกลายๆ แล้วก็อีกเรื่องที่พี่กังวลมากตอนที่จะเรียนใหม่คือการโดนมองแปลกๆจากสังคมเพราะตัวเองเป็นเด็กซิ่ว แต่พอมาเรียนกลับกลายเป็นว่าไม่มีปัญหานั้นเกิดขึ้นเลย ไม่มีใครที่สนใจเราด้วยซ้ำไป
เพราะวันนี้ได้มีโอกาสทำงานหลายอย่างมากๆ วันนี้ถือว่าเป็นอีกวันที่คุ้ม ได้ประสบการใหม่ๆที่ไม่เคยทำมาก่อน ได้ความรู้ใหม่ๆที่ต่างจากความเชื่อเดิมๆที่เคยมีมา ได้ของอร่อยๆที่พี่สาวซื้อมาให้กิน มีความสุขจัง ^_________^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น